Aureilhan -Nowa Akwitania
Spis treści
Historia miasteczka
Aureilhan znajduje się w zlewni przybrzeżnej rzeki Courant de Mimizan na jeziorze o tej samej nazwie. Miasteczko znajduję się tylko 3 km od MIMIZAN w rejonie Nowa Akwitania. Pierwsza informacja o miejscowości pojawiła się w dokumencie angielskiego króla w XIII wieku . Pozwolił on wtedy na budowę młyna wodnego pomiędzy jeziorem a morzem. Ówczesna wieś była bardzo długo pod wpływem Mimizan. Rozwój wsi przyspieszył dopiero w XVIII wieku gdy zaczęło się tam osiedlać coraz więcej rodzin winiarzy. Dopiero później powstała cegielnia i kilka fabryk.
W samym Aureilhan nie ma praktycznie żadnych większych atrakcji do zwiedzania . Miasteczko jest spokojnym i cichym ,idealnym miejscem do wypoczynku na łonie natury. Przy brzegu Jeziora Aureilhan można wypoczywać czy to na małej plaży lub na trawie wśród drzew , pływać łódką , kajakiem lub rowerkiem wodnym . Można się odprężyć na spacerze przy brzegu jeziora, jeździć na rowerze lub konno. Spotkamy tu też miłośników wędkowania oraz obserwatorów ptaków.
W miasteczku znajduje się malutki kościółek zaraz przy Campingu Tohapi ,natomiast po drugiej stronie jeziora już w Mimizan znajduje się Zamek Woolsack .
Domek myśliwski znany jako Zamek Woolsack został zbudowany w 1911 roku przez księcia Westminster który uwielbiał polowania. Miejsce to było letnim kurortem europejskiej arystokracji często zapraszanymi przez księcia. Bywało tam również wielu celebrytów między innymi Coco Chanel, Salvador Dalí lub Charlie Chaplin.
Nazwa zamku wzięła swoją nazwę od rezydencji pisarza Rudyarda Kiplinga w Kapsztadzie i jest dziełem tego samego architekta. Domek został spalony w 1947 roku ,został jednak tak samo odbudowany i sprzedany przez księcia. Domek jest ukryty wśród drzew ,obecnie znajduje się w rękach prywatnych i nie można go zwiedzać.
Mapka Google:
Kościół Sainte-Ruffine
Zaraz koło Camping Tohapi Domaine d’Eurolac znajduje się mały kościółek romański Sainte-Ruffine. Patronem parafii jest Święty Mommolin (święty regionu). Kościółek został wybudowany w stylu romańskim blisko brzegu jeziora w XII wieku , jednak przetrwała tylko absyda . Dopiero w XV dobudowano dzwonnicę. Przeprowadzono parę prac konserwatorskich dotyczących dachu i dzwonnicy w XIX wieku. Drzwi i wejścia do kaplic mają kształt łuków.
W kościele w nawie bocznej znajduje się drewniane popiersie Święty Mommolin ( z XVIII wieku. Popiersie zostało sklasyfikowane jako zabytek. Przedstawiony jest jest jako brodacz ubrany w złotą koszulę chóralną biskupa. Był biskupem od 660 roku w Noyon – Tournai . Zmarł na zapalenie płuc gdy oddał swój płaszcz żebrakowi.
Święty Mommolin zorganizował w 660 roku przeniesienie szczątek Świętego Benedykta z Nursii z Włoch do Francji. Odbył on też Pielgrzymkę do Santiago de Compostela ,a wracając zatrzymał się własnie w Aureilhan, gdzie po jego przybyciu powstało źródło z cudowną mocą leczenia chorób skóry.
Przez Aureilhan prowadzi Trasa Soulac, jest to trasa pielgrzymkowa do Santiago de Compostela biegnąca wzdłuż Srebrnego Wybrzeża tzw. „droga angielska” .Trasa biegnie od Soulac do Bajonne
Po wejściu do kościelnego ganku zobaczymy na suficie starą belkę o długości ponad 4 metrów. Znajdują się na niej wzory geometryczne takie jak rozety,krzyż ,zachodzące słońca,katy ,łuski ryb i tęczówki ( czyli heraldyczne symbole składające się trzech stylizowanych liści połączonych wstążką.
Ozdoby te odzwierciedla sztukę ludową XV i XVI wieku.
Cmentarz
Wokół kościółka znajduje się mały cmentarz .Znajdziemy tam sporo starych grobów od 1800 roku . Większość z nich jest bardzo zniszczona i trudno odczytać dane na nagrobkach .
Zachód słońca nad jeziorem w Aureilhan
Ciekawostki
- Nazwa miasteczka pochodzi od łacińskiego imienia Aureliusz .
- Pierwsi osadnicy pojawili się w Aureilhan prawdopodobnie już w czasach starożytnych ,wskazują na to odnalezione szczątki z okresu galicyjsko-rzymskiego.
- Obok kościoła znajduje się źródełko Świętej Rufiny. Podobno kiedyś było czczone za swoje właściwości lecznicze w chorobach skóry. Jak głosi legenda łagodzi problemy związane z trądzikiem, wypryskiem i liszajem. Źródło i posąg znajdowały się w neo-średniowiecznej kaplicy obok kościoła. Jednak w 1955 roku kapliczka spłonęła,fontanna ocalała.
Źródło:
Wikipedia oraz oficjalna strona
Może Ci się spodobać
Rezydencja Pierre’a Cardin – Palais Bulles
Grasse – dwa oblicza miasteczka
