FacebookTweetPin Malownicze miasteczko Odległość tylko dziesięciu kilometrów dzieli Villefranche-sur-Mer od MONACO. Urocze i sielankowe miasteczko z pięknym portem o interesującej historii. W tym spokojnym i chyba mniej znanym miasteczku na Lazurowym Wybrzeżu znajduje się chyba jedna z najdroższych Villi na świecie. Mowa tu o słynnej Villi Leopolda zbudowanej w latach 30 XX wieku i należąca kiedyś do króla Belgii Leopolda II. Posiadłość ta była prezentem dla kochanki króla Caroline Lacroix. Bardzo interesująca historia miłosna o której opowiem na końcu. Historia miasteczka sięga wczesnego średniowiecza gdy port był już wtedy wykorzystywany jako baz przez piratów. Pod koniec XIII wieku powstaje miasto Villafranca dzięki Karolowi II z Anjou hrabiemu Prowansji. Dzieje miasteczka były burzliwe, a port był bazą i schronieniem dla wielu flot. Było i jest dla wszystkich idealnym schronieniem przed wiatrami, gdyż znajduje się pomiędzy dwoma półwyspami CAP FERRAT i CAP DE NICE Port Royal de la Darse Port najpierw służył jako baza dla floty śródziemnomorskiej Księcia Burgundii, potem był schronieniem dla Rycerzy z Rodos wypędzonych przez Turków. Znaleźli oni również schronienie w NICEI . Zbudowane przez nich statki przyczyniły się do rozwoju portu,między innymi zbudowali potężny statek Sainte-Anne. Po przybycie w połowie XVI wieku floty francusko -tureckiej która przybyła oblegać Niceę jednak Karolowi V udało się ocalić miasto przysyłając flotę na ratunek. Wtedy zrozumiano że Villefranche i port trzeba chronić i pod koniec XVI wieku zaczęto budować fortyfikację. Zbudowano Cytadelę Saint Elme w miasteczku u dołu portu i na WZGÓRZU MONT BORON zbudowano Fort Mont Alban oraz trzecią fortyfikację w Saint- Hospicjum na CAP FERRAT Promenada profesorów Jules Henri Barrois był francuskim profesorem i szefem morskiego laboratorium zoologicznego Obserwatorium Oceanologique de Villefranche. Laboratorium założył wspólnie z Hermanem Folem (szwajcarskim biologiem zoologiem )w 1882 roku. Jednak w 1884 roku rosyjski badacz Alexis Korotneff przekształcił laboratorium w Rosyjską Stacją Zoologiczną. Stacja była zależna od Uniwersytetu w Kijowie do 1914 roku. Później jednak udostępniono ją Uniwersytetowi Paryskiemu nazwano stację Obserwatorium Oceanologique de Villefranche. Budynki obserwatorium Kompleks budynków wpisany jest na listę zabytków. Składa się: stacji zoologicznej (budynek Galériens) i Kuźni Vieille Corderie inaczej koszary Nicolasa budynek Jean Maetz nowy budynek mieszkalny Julesa Barroisa Po drugiej stronie portu za łodziami widoczne dwa budynki. Pierwszy z łukami zwany Łuki Darse z 1719 roku był schronieniem dla ludzi i towarów. Na budynku z łukami wybudowano czteropiętrowe koszary gdzie przebywali tam żołnierze króla Sardynii w XVIII wieku .Rozbiórka koszar rozpoczęła się w 1942 roku. Żółty budynek to La corderie , stara fabryka zbudowana za panowania Karola Emmanuela III. Produkowano w niej linie konopne do fregat przez 20 lat. Później stworzono tam więzienie, potem były tam koszary . Budynki obserwatorium są zaliczane do zabytków. Stacja zoologiczna została założona ze starej kolonii karnej Villefanche-sur-Mer (budynek Galériens) i Kuźni Vieill. Podobno było to dawne więzienie królów Sardynii, a akurat w tym budynku miał znajdować się szpital niewolników kuchni w 1898 roku. Budynek zbudowano w 1767 roku Samo więzienie zostało zamknięte 1850 roku. W czasie gdy Korotneff stworzył Rosyjską Stację Zoologiczną trwało szaleństwo Rosjan w Nicei. Zostało to skrzętnie wykorzystano do swoich celów, wszystko to miało oczywiście podłoże polityczne . Oficjalna strona Laboratorium Oceanografii :http://www.obs-vlfr.fr/web/index.php Cytadela Saint Elme Po zwiedzeniu portu udaliśmy się ścieżką La Citadelle przy samym morzu w stronę Cytadeli Saint Elme. Od strony cytadeli rozpościerają się wspaniałe widoki na Port Villefanche-sur-Mer. Budowę Cytadeli Saint Elme rozpoczęto w 1554 roku na skalistym wzgórzu. Nazwa nadana cytadeli pochodzi podobno od kaplicy która znajdowała się tam wcześniej. Cytadela miała oczywiście pełnić funkcję obronną, niestety pomimo solidnej i ogromnej budowli poniosła parokrotnie fiasko i skapitulowała przed armiami francuskimi. Trochę opuszczona i jednak nie całkiem spełniająca swojego zadania cytadela ,popadała w zapomnienie i ostatecznie została opuszczona po drugiej wojnie światowej. Przez lata niszczała i była zaniedbana, dopiero w 1965 roku miasto Villefranche-sur-Mer odkupiło cytadelę od państwa i zajęło się jej odnowieniem. Jednak cytadelę czeka jeszcze daleka droga, gdyż program odbudowy cytadeli rozpoczął się w listopadzie 2019 roku. Prace podobno mają trwać aż dziesięć lat aby ostatecznie umożliwić dostęp zwiedzającym do całej cytadeli. Przed samą cytadelą znajduje się małe rondo i plac nazwany imieniem Emmanuela-Philibert de Savoie, księcia Sabaudii o przydomku Żelazna Głowa. Był on synem Karola II władcy Zjednoczonej dynastii sabaudzkiej. W wieku 8 lat został ostatnim i jedynym spadkobiercą dynastii Sabaudzkiej. Jego dwaj starsi bracia zmarli przedwcześnie. https://www.cheminsdememoire.gouv.fr/en/jean-moulin Źródło: Wikipedia oraz oficjalna strona Villefranche-sur-Mer/strona Obserwatorium Przeczytaj również: Villa Ephrussi de Rothschild Wzgórze Zamkowe w Menton FacebookTweetPin
